Slapend

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The artist asleep door Henk Visch, 2011

 

 

Begin en einde

 

De figuur heeft geen armen. Visch: “In het leven worden begin en einde geritualiseerd, mythen en sagen onderstrepen dit. In een mensenleven en in het dagelijks bestaan, in het werkproces bijvoorbeeld, zijn het de belangrijkste momenten. Ook in het menselijk lichaam is begin- en eindpunt, respectievelijk de lijn van hoofd naar voeten, het belangrijkste gegeven.” Vanuit die gedachte zijn armen niet relevant.

 

 

 

 

 

 

‘De kunstenaar slapend’ heeft vier pendanten. Vijf identieke afgietsels hebben verschillende titels gekregen: The artist asleep, The artist wounded, The artist at work, The artist at home en The artist in love.

 

Over de titels van zijn beelden zei Visch: "Het verbinden van de titels aan een werk is een spel waar ik veel plezier in heb, maar het werk bestaat onafhankelijk van de titel. De beschouwer moet alle vrijheid hebben om te zien wat hij wil zien".

 

 

 

 

 

 

Containers van gedachten

 

Visch in 2012: “Wat ik maak zijn beelden. Ik maak beelden en beelden zijn eigenlijk niets anders dan containers van mogelijke gedachten. Ik wil een pleidooi houden voor het beeld en niet voor het woord, mijn werk gaat nadrukkelijk over het beeld. In het beeld is alles gelijktijdig. Alle ervaringen die je hebt als je naar een beeld kijkt, zijn gelijktijdig daar zit geen chronologie meer in. Al je zintuigen worden aangesproken en dat vind ik heel belangrijk. We leven in een woordcultuur en een woordcultuur maakt van alles iets anders, die houdt de beelden uit elkaar. Het woord is een parasiet van het beeld en ik wil dat niet. Ik wil dat het beeld spreekt, heel direct.”

 

 

 

 

 

Staan

 

“Eigenlijk gaat al mijn werk over staan. Dat zou je best een soort thema kunnen noemen. Alle beelden staan eigenlijk op een voet of steunen ergens op. Het staan zoals jezelf ook staat en bestaat. Voeten waarmee je op de bodem staat, nee, niet op de bodem, op de aarde. De aarde heeft geen bodem.“

(uit Sonsbeek 86)

 

 

 


 

Henk Visch  (1950)

 

www.henkvisch.nl                   Wikipedia

 

Visch: “Ik maak alles uit herinnering, met gesloten ogen. Het is dus geen realisme, daarom zijn de verwijzingen naar elkaar veel minder. Elk beeld is eigenlijk een gesloten geheel. De bronzen beelden zijn allemaal rond zoals het lichaam ook is. Rond is oneindig, er is geen begin en geen einde aan en mij bevalt dat.”

 

 

 

 

 

Volgens Visch is het oorspronkelijke idee voor een beeld heel belangrijk. Dit uitgangspunt waarop het kunstwerk gebaseerd is, is altijd rijker en breder dan het resultaat. Visch: “De gedachte is altijd groter dan de voorstelling.”

 

 

 

                               

 

                                 3x Visch, jong, ouder en in beeld: Still uit ‘Hollandse meesters in de 21e eeuw’ (2012)

 

 

 


 

Beeldenpark Landgoed Anningahof, Zwolle

 

Foto’s: augustus 2014

 

 

 

 

Startpagina Buitenbeeldinbeeld

 

 

Startpagina Anningahof