Zeeleeuw

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zeeleeuw door Anthony Smith, 2012

 

 

        Vol verwachting

 

In 1877 kreeg Artis voor het eerst zeeleeuwen in de collectie.  Ruim een maand van tevoren werd in vele kranten hun komst al aangekondigd. De dieren zouden uit Australië komen, maar een jaar later werd vermeld dat ze uit Californië afkomstig waren.

 

 

  de Tijd, 10 februari 1877

           Koning Willem III bij de zeemonsters

 

 

 

       de Tijd, 17 april 1877

 

    De Tijd meldde een dag later nog dat de twee zeeleeuwen

    in blakenden welstand in Artis aangekomen waren.

 

 

 

 

 

 

Verdacht overlijden

 

Een klein jaar later ging het mis. Beiden zeeleuwen overleden plotseling kort na elkaar en ‘kwaadwilligheid’ werd vermoed. De oorzaak van hun dood zou ‘streng onderzocht’ worden. Maar dat gaf geen uitsluitsel. De Tijd op 16 februari 1878: ‘De lijkopening heeft tot nu toe niets anders aan het licht gebracht, dan dat de dieren zeer vet en uiterlijk volkomen gezond waren. Eenige uren vóór hunnen dood werd eerst opgemerkt, dat zij onwel waren, doordat zij zich in hun hok terugtrokken, waar zij spoedig stierven, de een twee uur na den ander.’

 

Geluidsoverlast

 

Natura Artis Magistra is weder twee zeeleeuwen rijk, schreef het Nieuws van de dag op 8 april 1878. De dieren waren afkomstig uit ‘den Zoölogischen tuin van Antwerpen’. Ze zwommen ‘in goede eendracht met een paar zeehonden in het groote bassin’

 

De Provinciale Drentsche en Asser courant op 13 april 1878 gaf meer achtergrondinformatie: ‘In één opzigt heeft het genootschap door dit tweede paar zeeleeuwen een groote aanwinst gedaan; het schreeuwt namelijk niet. Dat de vorige bewoners van het bassin voortdurend zulk een onaangenaam geluid gaven, lag vermoedelijk aan de omstandigheid, dat zij beiden van het mannelijk geslacht waren, en hun stootend geblaf was niet anders dan een klaagtoon over het gemis van een gade. Arme dieren! De tegenwoordige zeeleeuwen zijn een mannetje en een wijfje, die tevreden en zonder morren en blaffen de ballingschap verdragen. Zij leven lang op dien rustigen voet!’

 

 

 

 

 

 

Verlies is gewin voor de menschenwereld

 

Vijf jaar later ging het opnieuw mis. Het Algemeen Handelsblad berichtte op 4 januari 1883: ‘Artis heeft een gevoelig verlies geleden door het overlijden van een der beide zeeleeuwen, een zeldzaam sieraad van onzen zoölogischen tuin, en men vreest dat de andere ook niet in leven zal blijven. Dat zou de tweede keer zijn, dat zulk een kostbaar dierenpaar in de diergaarde sterft.’ Meer duidelijkheid waarom voor kwaadwilligheid gevreesd werd, was weer in de provincie te lezen:

 

                                                           

 

                                                                                                                                                 Arnhemsche courant, 5 januari 1883

                                                                De tweede zeeleeuw bleek gezond te zijn.

 

 

Artis heeft anno 2017 nog steeds zeeleeuwen in de collectie, in de loop der tijd zijn er jongen geboren.

 

 

 

                                                                                                                                     ansichtkaart jaren 80

 

 

           

 


 

Anthony Smith  (1984)

 

Wikipedia           

 

 

 

 

                                                                                                                  het beeld is aangekocht in 2013

 

                       Het beeld heeft de sculptuur ‘Zeeleeuwen’ van Henny van Grol uit 1982 vervangen,

                                                              het stond in 2009 nog in de tuin

 

 

 


 

Dierentuin Artis, Plantage Kerklaan, Amsterdam Centrum

 

Foto’s: juli 2017

 

 

 

Startpagina Buitenbeeldinbeeld

 

Startpagina Artis