Waarheen
hij maar wil Le vent souffle où il veut door Daniel Buren, 2009 Locatie tijdens Beaufort 2009: strand van De Haan Locatie nadien: Koninklijke Jachtclub, Kromme Hoek te Nieuwpoort
Een woud aan masten Met het werk ‘Le vent souffle où il veut’ , de wind waait waarheen hij wil, probeert de kunstenaar op het strand de illusie van een bos te wekken door massaal masten te plaatsten. Aan de honderd masten (tien rijen met tien masten) hangen windhanen. Het was belangrijk voor hem dat de bezoekers tussen de vlaggemasten kunnen rondwandelen, zich vergapend aan een oase van kleur.
Weerstand Het Amsterdamse stadsdeel Zeeburg kondigt maart 2010 aan eenzelfde kunstwerk neer te willen zetten in de Bogortuin. Het kunstwerk ‘To see wich way the wind blows’ zou bestaan uit zestig masten met windvanen: twintig rijtjes met drie masten langs de waterkant. Het stadsdeel: “De vanen volgen de wind altijd, doordat ze 360 graden kunnen draaien, geruisloos. Door de verbondenheid met de weersomstandigheden ontstaat er een dynamisch kunstwerk. Het beeld verandert voortdurend met de verandering van de kracht en de richting van de wind. Dit kunstwerk is de kroon op het kunstenplan voor het Oostelijk Havengebied.” De masten zouden acht meter uit elkaar komen te staan. Er volgde een storm van protest. De bewoners vreesden voor hun uitzicht, geluidsoverlast en de gebruiksmogelijkheden van het veldje. Het plan is uiteindelijk afgeblazen. Daniel Buren (1938, F) Buren geldt als een abstract minimalistische kunstenaar. Hij bevraagtde essentie van de kunst en staat kritisch tegenover systemen die kunst ondersteunen. Sinds de jaren zestig keert een patroon steeds terug in zijn werk: witte strepen afgewisseld door één kleur. De strepen hebben steeds een breedte van 8,7 cm. De Haan Verworven na de manifestatie Beaufort 2009 Startpagina Buitenbeeldinbeeld |