Arabesque Grande
arabesque, troisième temps door Edgar Degas, ca 1885-90 Bij de uitvoering van de arabesque balanceert de danser(es) op één been, met het andere been omhoog en naar achteren gestrekt. Over de datering van het origineel is geen overeenstemming. De Tate dateert het originele wasbeeldje op ca 1885-1890, de Scottish National Gallery neemt de periode ruimer: 1882-1895 Beeldhouwer Degas Degas was een bekend impressionistisch schilder, maar omdat
in zijn latere leven zijn gezichtsvermogen steeds minder werd, pakte hij
beeldhouwen op. Zijn zelfverzekerde veertien-jarige ballerina met tutu is
iconisch geworden. Het wassen beeldje is de enige sculptuur die tijdens zijn
leven tentoongesteld werd. Rond 1910 werd hij vrijwel blind en stopte met
werken. Brons-uitvoeringen Na de dood van Degas in 1917 troffen de nabestaanden in
zijn atelier ongeveer 150 beeldjes van naakten, paarden en danseressen aan,
de meesten van was, sommigen van klei of plastiline. Tachtig beelden werden
genummerd bij de inventarisatie, de andere zeventig waren dat kennelijk
vanwege de staat niet waard. Bronsgieter Hébrard werd geraadpleegd en hij
concludeerde dat de meeste van de genummerde beelden in brons gegoten konden
worden; in de periode 1919-1932 goot hij 73 (ook wordt een aantal van 64
genoemd) van de beeldjes in oplagen. Zeven beeldjes tonen danseressen die de
arabesque uitvoeren. Deze gietingen vonden hun weg over de wereld en zijn in
menig museum terug te vinden. Degas observeerde graag de danseressen van de Parijse Opéra, hij was gefascineerd door hun gratie en discipline. De pose die Degas in dit beeldje weergeeft, vraagt grote controle van de danseres: ze staat op één voet, het andere been wordt zo hoog en recht mogelijk naar achteren gestrekt. Edgar Degas
(Fr, 1834-1917) Scottish National
Gallery of Modern Art, Edinburgh
Schotland / Engeland Foto’s:
mei 2015 Startpagina BuitenbeeldinBeeld Startpagina Beelden in Engelse Musea |