|
Zittend
Figure assise door Jacques Lipchitz, ca 1916-17 rechts: Gelmeroda III door Lyonel Feininger (1871-1956), 1913 Zittend figuur
Fundamentele grammatica In 1913 ontmoette Lipchitz in Parijs Picasso en andere kunstenaars die kubistisch werkten. Hij raakte er door beïnvloed en werkte een aantal jaar eveneens in kubistische stijl. Lipchitz beschouwde het kubisme als een ‘fundamentele grammatica’, als een middel om steeds opnieuw het vormgeven aan volume, vlak en richting in een drie-dimensionale ruimte, te onderzoeken. Hoewel er veel schilders in kubistische stijl werkten, waren er maar weinig kubistisch werkende beeldhouwers; Lipchitz was een van de eersten. Over de invloed van licht zei hij eens: “Volume ontstaat door licht en schaduw. Volume is licht. Bij een zacht glooiend of rond beeld glijdt het licht over het oppervlak en kan dan het gevoel van volume, van de derde dimensie, verminderen of zelfs vernietigen. Bij een hoekig beeld, wanneer het oppervlak is opengebroken door diepe doorsnijdingen en contasten, kan het licht er juist aan meewerken om de werkelijk plastische kwaliteiten naar voren te halen.”
links: Landscape door Jean Metzinger, ca 1921 Jacques Lipchitz
(1891-1973) Na zijn kubistische jaren begon Lipchitz in de twintiger jaren weer met gebogen lijnen te werken. Lipchitz: “Plotseling ontdekte ik dat volume in de beeldhouwkunst door licht en schaduw wordt gecreëerd. Volume is licht. In een zacht afgerond of gebogen beeldhouwwerk kabbelt het licht over het oppervlak en kan het idee van volume, van de derde dimensie, verminderen of zelfs vernietigen. Wanneer de vormen van het beeldhouwwerk hoekig zijn, wanneer het oppervlak wordt gebroken door diepe insnijdingen en contrasten, kan het licht de ware sculpturale eigenschappen naar voren brengen.”
Scottish
National Gallery of Modern Art, Edinburgh
Schotland / Engeland Foto’s:
mei 2015
Startpagina BuitenbeeldinBeeld Startpagina Beelden in Engelse Musea |
