|
Rode muur
door Alfred Eikelenboom, 1998 Langs een drukke weg rijst een
rode muur op als een verdedigingswerk. Er is een poort waarachter naar het
lijkt zich de ruďnes van een stad bevinden, de muur is niet afdoende gebleken
om de vijand te weren.
Alfred Eikelenboom
(1936-2014) Eikelenboom streeft er naar sculptuur te vertalen naar architectuur en zo kunst en architectuur te scheppen met een universele geldigheid. De middelen die hij daarvoor gebruikt bestaan uit bollen, cirkels, kegels, rechthoeken en vierkanten, verenigd in 'utopische modellen'. De utopische modellen zijn matgrijs. "Dat moet. Met die kleur worden volume en perspectief optimaal zichtbaar. In grijs wordt het verloop van kernschaduw en slagschaduw het duidelijkst." Achter zijn vormen schuilt geen somberte of dreiging, Eikelenboom vindt ze een ode aan de schoonheid van pure vorm. De kunstenaar maakt zich sterk voor de herwaardering van vorm in de hedendaagse beeldende kunst. Hij voelt zich verwant aan het constructivisme uit de jaren twintig, waar methodisch vormonderzoek werd gedaan. Vormonderzoek klinkt in de moderne kunst gedateerd, men zoekt nu naar concepten vindt Eikelenboom. “Door de overwaardering van intellectuele constructies wordt vakmanschap, het maken van een mooie vorm, niet meer als kwaliteit erkend."
Apeldoorn, Koning Stadhouderlaan/Laan van de Mensenrechten Foto’s: juli 2012
|
