Ro Mogendorff

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Portret van Ro Mogendorff door Charlotte van Pallandt, 1968

 

 

 

 

 

 

 

Ro Mogendorff (1907-1969)

 

Rosa Mogendorff was tekenares en woonde evenals Charlotte van Pallandt in een atelierwoning in de Amsterdamse Zomerdijkstraat. Ze was anvankelijk schilderes maar stapte na de oorlog over op tekenen. Uit verhalen en anekdotes komt ze naar voren als een kleine fragiele vrouw met zwakke gezondheid, iemand die prachtig tekende, een groot hart had, mooi van lelijkheid was en een onverwoestbare joodse humor had. Ze had veel succes maar zei over zichzelf: 'Evenmin als van mijn werk, valt er over mijzelf iets spectaculairs te zeggen.'

 

 

 

                                                               

 

                                                                                                                                    1981

 

 

 

Charlotte van Pallandt, 1898-1997

 

 

Alleen zijn

 

Eenzaamheid, alleen zijn, of zoals zij het noemt 'op mezelf zijn' is in de geschiedenis van Charlotte baronesse Van Pallandt een vrij constante staat van bestaan. In 1918 wordt het haar gegund om gedurende een half jaar schilderlessen te volgen bij Albert Roelofs, maar hoewel de familie niet is ontbloot van artisticiteit - er wordt veel gemusiceerd - is een professionele loopbaan in de kunst, zeker voor een vrouw, uitgesloten. Na een huwelijk van ruim vier jaar houdt zij het niet langer uit, pakt haar koffers, neemt de trein en gooit onderweg haar trouwring uit het treinraampje.

 

 

 

                       

 

                            de tekenares, 61 jaar

 

 

Ze komt uiteindelijk op een goedkoop atelier in Parijs terecht, waar zij de mooiste en meest inspirerende tijd van haar leven meemaakt. In 1927 begint van Pallandt interesse in de beeldhouwkunst te ontwikkelen. In Nederland krijgt zij onderricht van onder andere Albert Termote en in 1930 maakt zij haar eerste tors in gips naar een zeventienjarig meisje. Ook de oorlogsjaren heeft ze vooral 'op mezelf' doorgemaakt in een atelier aan de Zomerdijkstraat in Amsterdam. Zij leerde daar wel collega kunstenaars kennen als Frederico Carasso, en ook Ro Mogendorff die ze in 1968 indrukwekkend zou portretteren. In 1967 vestigt zij zich in Noordwijk waar zij al vanaf de jaren twintig over een atelier beschikt.

 

(citaten uit de NRC, 14 januari 1994)

 

 

 

Toen zij stierf werd van Pallandt gememoreerd als ‘de beeldhouwkunstige moeder des vaderlands’ en ‘de koningin van de Nederlandse beeldhouwkunst’.

Van Pallandt over haar manier van werken:  Ik werk voornamelijk met figuur en portret. Het gaat mij om de vorm, hoe verkrijg ik een prachtig gespannen vorm om tot een sterke expressie te komen, die enigszins benadert wat ik voel.  Het gaat om een drie-dimensionale compositie, volumes hangen met elkaar in een nauw verband.

 

Wikipedia

 

 

 

 

 

 

 

 

Beeldenpark De Havixhorst

 

Figuratieve beeldhouwkunst uit de 20e eeuw

 

 

Foto’s: augustus 2010

 

 

 

 

Startpagina Buitenbeeldinbeeld

 

 

Startpagina De Havixhorst