Kruis

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Golgotha door Joost van den Toorn, 2001

 

 

Wachter

 

Een hond zit met zijn voerbak naast een kruis en wacht, wacht op wat niet komen gaat. Het beeld werd bedacht voor een christelijke school met katholieke wortels in Heerlen. Het bestuur wilde graag een beeld dat naar de identiteit van de school zou verwijzen. Van den Toorn zag dat op de school geen kruisbeeld meer te vinden was; hij gaf aan: “Als ik wat doe dan komt er een heel groot kruis”. Hij kreeg de opdracht.

 

 

 

 

 

 

Waiting for god( and fo)od

 

De hond als wachter van het kruis heeft zijn oorsprong in een schrijnend en tegelijkertijd vertederend verhaal over een Japanse hond. Het dier bracht en haalde zijn baasje dagelijks naar en van het station in Tokio. Op een slechte dag overleed zijn baas, maar de hond bleef zijn dagelijkse gang naar het station maken. Er staat nu een standbeeld voor de trouwe viervoeter. Van den Toorn ging door het hoofd: Stel dat Jezus een hond had, dan zou het dier naast het kruis hebben zitten wachten. De hond wordt gevoederd, naast hem staat zijn etensbak. Dat verwijst naar een verhaal over een woeste wolf die na bemiddeling door een heilige in ruil voor eten de mensen met rust liet.  De kei verwijst naar ‘Christus op de koude steen’.

 

                        Wat er gebeurt als er niet gevoederd wordt:

                        Het laatste avondmaal, 1994

                                                               

 

 

 

 

 

 

                                 Your own personal Jesus, 2002                                                         Survival of the fittest, 1997

 

 

Van het houtje

 

Op de vraag of hij een gelovige achtergrond heeft, antwoordde Joost van den Toorn:

“Nou nee, ik ben wel op zo’n nonneschool (kleuterschool) geweest en we gingen vaak wel naar de kerk. Mijn moeder stelde me gerust dat het allemaal niet echt was en dat het een prachtig bijgeloof was. Maar ik vind dat rooms katholicisme wel heel mooi van vorm. Had ik een keelontsteking en dan kwam er een priester langs op z’n fiets, die had twee kaarsen en die kruiste hij dan voor mijn keel en zei dingen in het Latijn en dat was dan tegen de keelontsteking. Dat maakte wel indruk. Ik knapte af op de beatmis en toen de mis in het Nederlands werd gedaan. In het Latijn vond ik het geweldig.”

 

 

 

 

                                          Friends of Jesus, 1994

 

 

 


 

Joost van den Toorn (1954)

 

www.joostvandentoorn.nl               Wikipedia

 

Een monografie over de kunstenaar uit 2015 wordt gepromoot met:

 

De kunstenaar put in zijn beelden breed uit de westerse en niet-westerse kunstgeschiedenis en filosofie, maar evenzeer uit films, literatuur en de wereld van de muziek. Van den Toorn is in zijn werk een verteller van verhalen en probeert daarin vragen rondom 'goed' en 'fout' te betrekken om fricties in het collectieve (onder)bewustzijn naar boven te brengen.

 

Ook tracht hij in zijn beelden wat door onze maatschappij als waardeloos wordt weggezet in iets waardevols om te zetten, zowel in materiële als in spirituele zin. Hij gebruikt daarbij thema's als religie, seks, oorlog, dieren, machthebbers, clowns, enz. Zijn beelden kunnen daardoor zowel vol empathie als confronterend overkomen, hebben soms een melancholische dan weer een ironische ondertoon en werken als symbolen voor kwetsbaarheid, verdraagzaamheid, heling en vernieuwing.

 

 

 

 

                                       If you go to hell, don’t blame Jesus, 1998

 

 

 


 

Tentoonstelling Labor et Ars, met werk van Joseph Mendes da Costa en Joost van den Toorn

 

Museum Beelden aan Zee, voorjaar 2015

 

Foto’s: maart 2015

 

 

 

 

Startpagina Buitenbeeldinbeeld

 

 

Startpagina Beelden in Exposities, Nederlandse Musea