Stellen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ugolino en zijn kinderen door Auguste Rodin, 1882

 

                                    (voor ‘De poort van de hel’)

 

 

Graaf Ugolino was veroordeeld tot de hongerdood en opgesloten met zijn kinderen. Omdat hij in zijn stervende nakomelingen voedsel zag en zich aan hun lichamen vergreep, werd hij voor eeuwig verdoemd in Dantes hel.

 

 

 

 

                              Daphnis en Lycénion, ca 1885  (voor ‘De poort van de hel’)

 

De oorspronkelijke titel van bovenstaand stel was ‘De verdoemden’, verwijzend de gedichtbundel van Baudelaire: ‘De bloemen van het kwaad’, een verzameling erotische gedichten. In 1900 veranderde Rodin de titel en maakte beide figuren vrouwelijk; hij relateerde het werk daarmee aan een Griekse vertelling over inwijding in de liefde. Het innige stel verwijst naar vrouwelijke homosexualiteit.

 

 

 

 

                              Hebzucht en Wellust (L'avarice et la luxure), voor 1887  (voor ‘De poort van de hel’)

 

                              De vrouw heeft Rodin ook tot een zelfstandig werk gemaakt: ‘Figure volante’, ca 1890-1891

 

 

 

 

                              Fugit Amor, ca 1887  (voor ‘De poort van de hel’)

                              andere titels: De droom en De sfinx

 

                              De mannelijke figuur gebruikte Rodin ook voor het werk ‘De verloren zoon’.

 

 

Titel na titel

 

Dat Rodin zijn beelden nogal eens een andere titel gaf, wordt aangesneden in deze vertelling uit 1917:

 

De groote beeldhouwer Rodin had juist een serie figuren, negen vrouwen, in verschillende houdingen, even in pleister aangegeven, toen een criticus binnenstormde. Voor de negen figuren viel deze in aanbidding:

- “O, meester, subliem! Hoe moet dat heten?”

- “Weet ik nog niet”, zei Rodin, “’k heb er nog niet over nagedacht”.

- “En toch is er zóó een titel gevonden”, hakkelde de criticus in vervoering. “Noem ze de Negen Muzen”.

Na deze kwam een dame, die er twee figuren van kocht.

- “Hoe moet ik de rest nu noemen?” vroeg Rodin benieuwd aan den criticus.

- “Wel, De zeven doodzonden”.

Een rijke Amerikaan kwam er twee beelden van weghalen. “De vijf zinnen” moesten ze toen heeten. Weer werd er één verkocht. “De vier jaargetijden”. Weer één. De groep slonk tot “De drie gratiën”. Weer twee weg. toen zette Rodin onder het laatste beeld: “Eenzaamheid”.

 

 

 

 

                              De metamorfosen van Ovidius, voor 1889  (voor ‘De poort van de hel’)

 

Dit stel heeft ook de namen ‘Vrouwelijke satyrs’, ‘Verdoemde vrouwen’, ‘Sensueel genot’ en ‘Geliefden’ gedragen. Het beeld is gepresenteerd als een lesbisch stel, dus gedoemd in Dantes gedachtenwereld.

 

 

 


 

Auguste Rodin (Fr. 1840-1917)

 

Wikipedia

 

 

 

                                                                                                                   Dag en nacht, 1909

 

De twee figuren waren oorspronkelijk twee aparte werken op de Poort van de hel: Polyphemus en Pijn nr 2.

 

 

 


 

Tentoonstelling ‘Rodin, Genius at work’ in het Groningermuseum, 2016-2017

 

Foto’s: februari 2017

 

 

 

Startpagina Buitenbeeldinbeeld

 

 

Startpagina Auguste Rodin