|
Theo Thijssen
Theo Thijssen door Hans Bayens, 1979 Werving Op de sokkel: “Theo Thijssen 1879-1943 Schrijver en Schoolmeester” . Dat dit beeld hier kwam is, behalve aan Bayens, vooral te danken aan wijlen Geert van Oorschot, de legendarische stichter van de gelijknamige uitgeverij. Hij raakte enthousiast over een schetsje dat Bayens hem liet zien en bracht een comité van Thijssen-fans bijeen, bestaande uit de schrijvers Remco Campert, Simon Carmiggelt en Gerben Hellinga (schrijver van het toneelstuk Kees de jongen, 1970), en als secretaris/penningmeester de neerlandicus Rob Grootendorst, auteur van de tot nu toe uitvoerigste levensbeschrijving van Theo Thijssen (1976). Zij wisten in rap tempo de benodigde f. 70.000,- in te zamelen, waarna burgemeester Wim Polak het beeld onthulde op Thijssens honderdste geboortedag, 16 juni 1979. Theo Thijssen (1879-1943) Thijssen is van 1898 tot 1921 onderwijzer geweest op diverse openbare lagere scholen in Amsterdam. Hij had veel aandacht voor de leerling als individu - destijds een vrij nieuw inzicht. Maar tegelijk bleef hij de klas als sociale eenheid heel belangrijk vinden. Een echte onderwijsvernieuwer was hij niet maar hij maakte naam als ontmaskeraar van al te theoretische lesmethoden. Hij pleitte voor meer respect voor de praktijkkennis van de gewone klasseonderwijzer. In 1905 richtte hij samen met kweekschoolvriend Piet Bol het blad De Nieuwe School op, waarin hij veel kritische artikelen over onderwijsmethoden, leerboekjes en kinderboeken schreef. Ook schreef hij in dit blad al een paar fragmenten over de fantasierijke jongen Kees, die hij later zou uitwerken tot zijn beroemdste roman ‘Kees de jongen’ (1923). Hoewel Thijssen altijd heeft volgehouden dat Kees de Jongen fictie was, lijken toch veel van zijn jeugdherinneringen in dit boek verwerkt.
Hans Bayens
(1924-2003) Hans Bayens was schilder en beeldhouwer in Amsterdam. Hij werd in 1924 in België geboren uit Nederlandse ouders, volgde de middelbare school in Nederland en was van 1946-1949 student aan het Hoge Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. In 1949 vertrok hij met een beurs van het Maison Descartes voor een jaar naar Parijs om daar te wonen en te werken. Voor hij zich definitief in Amsterdam vestigde, werkte hij veel in België, Frankrijk en Engeland. Hans Bayens werkte in de traditie van het impressionisme, met name in zijn portretten en in zijn evocaties van het dagelijks leven van mensen, zoals zich dat afspeelt in hun eigen huis, in een café, een circus, een orkest of een ziekenhuis. In zijn landschappen en stillevens koos hij voor een meer expressionistisch getinte benadering. Opmerkelijk zijn de literaire sculpturen van onder andere
Multatuli (op de Torensluis over het Singel), Theo Thijssen (aan het begin
van de gedempte Lindengracht), Nescio’s Titaantjes (“Hommage aan Nescio” in
het Oosterpark), Betje Wolff en Herman Gorter, in brons vereeuwigd. Bayens
wordt dan ook de 'beeldhouwer van de Nederlandse literatuur' genoemd. Lindengracht, bij de hoek met de Brouwersgracht Foto: juli 2006
Startpagina Buitenbeeldinbeeld Buitenbeelden
in Amsterdam Centrum Monumenten
in Amsterdam: Portretten |
