|
Multatuli
Multatuli door Hans Bayens, 1987 Onthuld in het jaar dat grootscheeps de honderdste sterfdag van Multatuli werd herdacht. Multatuli / Eduard Douwes Dekker (1820-1887) Multatuli is Latijn voor ‘Ik heb veel geleden’. Het is het pseudoniem van Eduard Douwes Dekker waaronder hij ‘Max Havelaar’ in 1860 publiceerde. De openingszin: “Ik ben makelaar in koffie, en woon op de Lauriergracht, no. 37.” Het is een aanklacht tegen de misstanden in Batavia onder het koloniale regime van Nederland. Hans Bayens
(1924-2003) Hans Bayens was schilder en beeldhouwer in Amsterdam. Hij werd in 1924 in België geboren uit Nederlandse ouders, volgde de middelbare school in Nederland en was van 1946-1949 student aan het Hoge Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. In 1949 vertrok hij met een beurs van het Maison Descartes voor een jaar naar Parijs om daar te wonen en te werken. Voor hij zich definitief in Amsterdam vestigde, werkte hij veel in België, Frankrijk en Engeland. Hans Bayens werkte in de traditie van het impressionisme, met name in zijn portretten en in zijn evocaties van het dagelijks leven van mensen, zoals zich dat afspeelt in hun eigen huis, in een café, een circus, een orkest of een ziekenhuis. In zijn landschappen en stillevens koos hij voor een meer expressionistisch getinte benadering. Opmerkelijk zijn de literaire sculpturen van onder andere
Multatuli (op de Torensluis over het Singel), Theo Thijssen (aan het begin
van de gedempte Lindengracht), Nescio’s Titaantjes (“Hommage aan Nescio” in
het Oosterpark), Betje Wolff en Herman Gorter, in brons vereeuwigd. Bayens
wordt dan ook de 'beeldhouwer van de Nederlandse literatuur' genoemd. Torensluis, brug over het Singel bij de Oude Leliestraat, ook wel Multatuli-brug genoemd foto’s: juli 2006 en februari 2010
Startpagina Buitenbeeldinbeeld Buitenbeelden in
Amsterdam Centrum Monumenten
in Amsterdam: Portretten |
