The week after Barbielon Booze
door Stefan Gross, 2014-15 Overgangsrite Je bent geslaagd
voor je eindexamen en dat wil je weten: samen met je vrienden bijna non-stop
hijsen, binge-drinken. De lege kratten zijn de stoere en triomfantelijke
getuigen van een wilde week. Muurtje of toren bouwen van de kratten is ook
geinig, vestigt de aandacht op het even helemaal los gaan na die afgesloten
periode -here we come, adulthood!-. Maar het bouwen wil niet zo lukken, en
vreemd .. het waren toch roze olifanten die je zou gaan zien en geen roze
krátten? Kunst? De kunstenaar:
“Het [werk] is mijn poging, om van
een zeer functioneel gebruiksvoorwerp het tegenovergestelde te maken. De
tussenschotten, de flesjes, alles is in dun, doorschijnend roze materiaal
uitgevoerd om de lichtwerking en het kratje visueel zo aantrekkelijk mogelijk
te maken. Ik ontneem ze, met de kleur roze, zelfs de oerdegelijke accociatie
van bier. Het kratje is handgemaakt, een unikat, maar daardoor ook slecht te
stapelen. Kom ik met deze poging, als ik dan toch voor babylonse stapeling ga
in de buurt van een kunstwerk?” Perfect product “Een krat is een
perfect vormgegeven industrieproduct voor maximale stevigheid en bescherming
voor het glas, met zo min mogelijk materiaal. Vaak met een historische
uitstraling van een deftig product als bier. Als je goed kijkt zijn in die
kratten enkele basisprincipes van architectuur verwerkt. Ik gebruik kratten
van Hertog Jan bier (mijn buurman had nog een paar lege kratten staan) en ik
zie zelfs elementen uit de Gotiek in terugkomen.” Procedé Gross: “Plastic
vertegenwoordigt voor mij de aardoliemaatschappij van nu: we love to hate it,
maar kunnen niet zonder. En plastic kan alle vormen aannemen.” De kunstenaar
ontdekte bij toeval het procedé voor het maken van zijn ‘Oilplastic’ beelden.
In een steelpannetje smelt hij melkwitte korreltjes van thermoplast waaraan
hij pigment toevoegt. Het vloeibare plastic wordt in, of in het geval van de
kratten met flesjes vermoedelijk over, mallen gegoten. Met verfbrander en
strijkijzer last Gross vervolgens de gestolde vormen aan elkaar. Roze De beeldouwer
gebruikt veel roze-tinten omdat de kleur naar zijn ervaring versterkt wordt
door het doorschijnend effect. Een effect dat hij al uit zijn tijd als
glazenier kent: “De dingen zien er door de kleur erg appetijtelijk uit. Je
wil er als het ware in kruipen.” en “Roze staat
voor kwetsbaarheid, opwinding en het symboliseert voor mij vergankelijkheid.” Stefan Gross (Dtsl.
1964) Gross woont en
werkt sinds 1997 in Nederland. Beeldenpark
Landgoed Anningahof, Zwolle Foto’s: augustus
2015 Startpagina Buitenbeeldinbeeld |