|
Zeeschuim
Olnetop door Nick Ervinck, 2012 Locatie tijdens Beaufort 2012: Bredene Locatie na 2015: strand. ter hoogte van Ocave van Rysselbergheplein, Westende-Bad Tijdsbeeld Opspattende golven slaan over de golfbrekers, schuim vliegt over het duin. Het beeld staat als een reclamezuil zee en strand aan te bevelen. De kunstenaar vond de zee een moeilijk uitgangspunt om een sculptuur voor te maken. “Ik ben een kind van mijn tijd die uit de sciencefictionfilms en games inspiratie haalt. Ik heb mij verplicht een paar intensieve wandelingen te maken en de kust met andere ogen te gaan bekijken.”
Olnetop Ervinck houdt er niet van zijn werk geen titel mee te geven, hij verzint de namen die bestaan uit niet bestaande woorden. De titels moeten soms achterstevoren worden gelezen, soms heeft hij met de letters gespeeld (olnetop = lone top?). “Geen enkele naam komt op voorhand voor op Google, zo kunnen mijn werken geen foute connotatie krijgen.” De kunstenaar: “Olnetop is de golfbreker met opspattend water, maar tegelijk zie je er een virtuele massa in die elk moment kan beginnen bewegen. De drie poten geven het werk elegantie en maken er een wezen van. Ik zie er zelf soms referenties naar de giraf van Dalí in. “
Geel In een interview uit 2006 wordt Ervinck gevraagd naar zijn voorkeur voor de kleur geel. Ervinck: “Al toen ik een kleuter was, wou ik enkel gele kleren dragen. Toen ik naar de middelbare school ging, werd alles soberder. Ik wilde vooral niet opvallen. Maar na drie jaar in een uniformschool was het geel terug als nooit tevoren. Tijdens mijn eerste jaren in de academie liep ik werkelijk van kop tot teen in het geel. Gele sokken, schoenen, broek, trui, jas, tot zelfs rugzak, uurwerk, gsm en fiets toe. Ik voel werkelijk dat die kleuren inspelen op mijn gemoedstoestand. Er is veel te weinig kleur in de wereld. Die specifieke kleur, geel, houdt mij actief en levendig.” In 2012: “Geel heeft een signaalfunctie. Ik ben niet iemand die een donkere wereld neerzet, ik hou van vrolijkheid, cyberspace, utopie. Toch is het niet mijn doel om alleen met geel te werken.”
Nick Ervinck (1981, België) Ervinck: “Het zoveelste figuratieve beeldje maken, zegt me
niets. Dan vind ik liever een nieuw monster uit. In mijn werk zitten
herkenbare elementen: een olifantenhoofd, engelenvleugels, Spiderman,
aspecten van de menselijke anatomie… Dat is de zapcultuur van de 21ste eeuw.
Ik put uit een computerarchief van meer dan 60.000 beelden.”
Bredene Verworven door Middelkerke na de manifestatie Beaufort 2012
Startpagina Buitenbeeldinbeeld |
