|
Groen en wit
Double progression vert et blanc
door Jesús Rafaël Soto, 1969 Beweging De bekendste beelden van Soto
zijn open, interactieve sculpturen / installaties die bestaan uit dunne,
hangende buizen waar de toeschouwer doorheen kan wandelen. De kijker maakt zo
deel uit van het object en veroorzaakt verandering en beweging. Soto leek
eerder sterk geïnteresseerd in de relatie tussen objecten en de beweging van
de objecten dan in de objecten zelf. De kunstenaar beschreef zijn
obsessie in 1965 als volgt: de uitbeelding van “the existence of relationships in every lucid
moment of our behavior…the laws of chance, becoming aware of realities we had
not previously thought about.” Soto probeerde het niet-fysieke,
het bewegende (ruimte) en voortgaande (tijd) te materialiseren. Hij beschouwde zich
daarom meer schilder dan beeldhouwer: “The feeling of space-time has always been a
major concern of the painter more than the sculptor…[and] painting has always
been closer to shifting and metamorphosis.”
Trillingen ‘Double progression vert et blanc’ is gemaakt voor het beeldenpark Middelheim ter gelegenheid van de tiende Middelheim Biennale. Soto maakte twee ‘bossen’ van betonijzer. Door de ijzeren stangen te kleuren, wilde hij ze dematerialiseren, alleen de optische vibratie van het werk moest overblijven. De vibratie wordt sterker bij iedere beweging van de kijker. Licht wordt daarmee concreet gemaakt. Jesús Rafaël Soto (Venezuela - Frankrijk, 1923-2005) Soto kreeg zijn kunstopleiding
in Venezuela maar trok daarna naar Parijs. Wel vertegenwoordigde hij zijn
vaderland op exposities en kreeg er in 1973 een eigen museum. In de jaren vijftig kreeg Soto interesse in
kinetische kunst, vanaf 1965 werkte hij daarbu=ij uitsluitend nog
geometrisch.
Beeldenpark Middelheim bij Antwerpen, België Foto’s: mei 1999 en augustus 2005
Startpagina Buitenbeeldinbeeld |
