Luiken

In 2008 is het poëziepad ‘het Phoenixpad’, uitgebreid met acht gedichten gemaakt door de dichtkring Phoenix. Deze poëziekring had in 2002 het initiatief genomen tot de route door het Purmerbos. De eerste editie gedichten waarmee het pad geopend is in 2006, is gemaakt door jongeren. Iedere twee jaar zal het pad verrijkt worden met nieuwe gedichten door nieuwe dichters.

roek

Boeien Zoals de bomen botten tot nieuwe takken met vele bloemen net zo veranderlijk als de mens zo blijf jij mij altijd boeien. Jozef Pohner De rust daalt op mij neer, wandelend door een zonovergoten bos. De natuur verwondert mij keer op keer, mijn zorgen laat ik los. Vrolijk kwelen vogels in de bomen, een lied van zorgeloos geluk. Ik verlies mijzelf in zoete dromen, mijn dag kan niet meer stuk ! Joyce Blume-Schulte

Mensvogel

Icarus (boven) was een mens die als een vogel wilde vliegen. Hij maakte zich vleugels en sprong van een rots. De vleugels had hij ‘gelijmd’ met was, maar ondanks waarschuwingen vloog Icarus roekeloos te hoog, en kwam te dicht bij de zon. De was smolt in de zonnewarmte, de vleugels vielen uitelkaar en Icarus stortte ter aarde. De moraal: ‘hoogmoed komt ten val’.

Het blad Het blad zweeft langzaam lager en lager groet zijn broeders voor een laatste keer en weet zij zullen zeker volgen vroeg of laat, steeds meer en meer. dit is zijn eigen kleine reis wat is zijn leven nu nog waard ? aarzelend blijft hij nog even zweven totdat hij vlijt op beursige aard. hij is weer terug in de moederschoot hervindt zichzelf in purperen dood. Monique Bense

Icarus Zijn hoogmoed gaf hem vleugels zijn waanzin gaf hem moed als een paard zonder teugels sloeg hij op hol … voorgoed ! hij, die zich wilde meten met de ongebreidelde maat die zichzelf vergat te vergeten hij was in zich bedenken te laat ! hij zag de zon als zijn einddoel vergat in zijn tomeloosheid één ding zich op deze wijze verheffen vraagt om dodelijke koestering Anabel van der Meer-Teunisse

In het Purmerbos loopt ’t kleine volkje los het zijn de krachten der natuur die toveren met zonnevuur keer in: wees stil en heel misschien mag je voelen wat je niet kan zien. Joop Bense huismus

Herbegin het zwart tapijt is nog toe stilaan openingen waaruit pastelkleuren onder lichtblauw verbreiden geuren steeds meer vogelzang lachend danst de lente haar nieuwe weg inschaterkleuren Gerda Hooijberg

De schilder Met vaste hand plaatste hij een azuren hemel weids en groot, legde daarin een sluier van witte wolken, wat zachte contouren bood. Daarna schetste hij glooiende hellingen, vertegroen tot aan de horizon. Voorin zette hij platanen met bontgevlekte stammen, zo veel hij maar kon. Hij bracht er plezier en diepte in, legde zijn penseel neer en zei tevreden: ’t is naar mijn zin Marja aan ’t Goor

Tweeluik deels ben ik hier de wind de vogels geur van de herfst door mijn haar maar zo samen vloei ik telkens weer uiteen in woorden taal & fluit dit moment voor ons van een versje tot poëzie Jürgen Smit

---

Mirjam Bakker (1964)

www.mirjambakker.nl

---

Purmerbos, Westerweg, Purmerend

Foto’s: juli 2009

Startpagina Buitenbeeldinbeeld

Buitenbeelden in Purmerend