Meer

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Meer door Carel Visser, 1998 / 2006

 

Het beeld is in 2006 geplaatst in het Sprengenpark in Apeldoorn in het kader van de uitreiking van de Wilhelminaring, een oeuvreprijs voor beeldhouwers. Het beeld is –in oplage- gemaakt in 1998 en kreeg toen de naam Lake Powell mee.

 

 

 

 

 

 

Natuur en cultuur

 

Visser baseerde het werk op lucht- of satellietfoto’s van het meer Powell bij de Grand Canyon. De waterlopen die het meer voeden laten een grillig patroon zien dat ontstaat doordat water via de minste weerstand zijn natuurlijke weg naar het laagste punt zoekt. Ook het bekken waarin het water zich verzamelt, heeft door de omliggende bergen grillige contouren.

 

Tegenover de kronkelende natuurlijke waterloop staat de rechte waterloop van een spreng. Sprengen zijn door mensen gegraven of verlengde beken. Sprengen werden gemaakt door een gat te graven in een helling tot de grondwaterspiegel. Uit deze sprengkop stroomt het water door druk naar de oppervlakte en vervolgt zijn weg via een gegraven beekloop. Deze kunstmatige beekloop werd zo aangelegd dat het verval zo klein mogelijk is. Zodoende had het water op de rand van het Veluwe-plateau nog voldoende hoogte en daarmee kracht om watermolens aan te drijven.

 

Het kronkelige meer van staal ligt evenwijdig aan de dieper gelegen rechte spreng van aarde en water. Beide zijn te omschrijven als kunstmatige natuur.

 

 

 

                        

 

 

 

                                      

 

                                          Lake Powell, Arizona

 

 

 

 

 

 

 


 

Sprengenpark en Wilhelminaring

 

De Wilhelminaring is een oeuvreprijs voor Nederlandse beeldhouwers uitgereikt door de gemeente Apeldoorn. De prijs bestaat  uit een ring, een geldbedrag en een opdracht voor een werk voor het Sprengenpark in de gemeente. De prijs wordt tweejaarlijks uitgereikt en bestaat sinds 1998. De lofuiting is in het leven geroepen ter gelegenheid van het feit dat het vijftig jaar geleden was dat Wilhelmina afstand deed van de troon.

 

De ring is volgens de organisatie de enige oeuvreprijs voor Nederlandse beeldhouwers. In 1998 kende de jury de ring toe aan Joop Beljon, daarna aan Joep van Lieshout (2000), Jan van Munster (2002), Carel Visser (2004), Maria Roosen (2006), John Körmeling (2009), Piet Slegers (2011) en Hans van Houwelingen (2013).

 

"Mooie ring." Carel Visser was zichtbaar blij met de Wilhelmina-ring, die hij op Paleis Het Loo in Apeldoorn kreeg uitgereikt in 2004. Volgens de jury verdiende Carel Visser (1928) de prijs, omdat hij heeft bijgedragen aan een wezenlijke vernieuwing in de beeldhouwkunst, 'voornamelijk doordat hij ruimte in het voorheen massieve beeld heeft gebracht en het beeld een nieuwe positie in het overgangsgebied tussen ruimte en aarde gegeven'.

 

 

 

 

 

 

 


 

Carel Visser (1928-2015)

 

Wikipedia

 

 

Vergetelheid

 

Carel Visser wordt een van de belangrijkste Nederlandse beeldhouwers uit de tweede helft van de vorige eeuw genoemd, hij overleed 1 maart 2015. Toch haalde hij de in memoriam-eindejaarslijstjes van 2015 van de Volkskrant en NRC niet; een kampioene verspringen, een sportcommentator, een van de scheppers van de Simpsons en een Brits fantasy-auteur waren vermeldingswaardiger.

 

 

 


 

Sprengenpark, Apeldoorn West

John F. Kennedylaan

 

Foto’s: juli 2012

 

 

 

Startpagina Buitenbeeldinbeeld

 

 

Startpagina Sprengenpark