|
Veranderingsprocessen
Man-vrouw door Theo Schepens,
2009 Een impressie van vrouwelijke en mannelijke eigenschappen die elkaar in balans houden.
De verbeelding De beeldengroep bestaat uit drie onderdelen en staat in het Darwinpark in Zaandam. Het lijkt een acrobatengroep aan het werk maar het zijn verschillende momenten in een beweging die zijn vastgelegd. De beelden laten zowel de vrouwelijke als de mannelijke kant zien van een individu. De vrouwelijke kant wordt daarbij als emotioneel en veranderlijk gezien, de mannelijke kant als richtinggevend, op zichzelfstaand en relativerend. De bewegingsfasen en het samengaan van de verschillende eigenschappen verbeelden de veranderingsprocessen in emoties en gedachten waarbij ook richting en focus bepaald worden. De kunstenaar: “'het vrouwelijke in de mens dat te veel doelen had wordt productief terwijl het mannelijke dat geen doel kende een doel heeft gekregen en energie kwijt kan.”
Citaten
uit een interview met Theo Schepens in 1998 (de Noordhollandse Courant): Klein formaat “Het is niet de taak van de kunstenaar om de openbare ruimte
te vullen, maar om die ruimte een nieuwe dimensie te geven.” Hij blijkt niet
van grote beelden te houden, er staan er al te veel in Nederland, hij ziet
liever verschillende maten. “Het is toch veel spannender om bijvoorbeeld bij
vijvers en parken sculpturen van veertig centimeter te plaatsen. Ga aan de
rand van het water zitten, kijk naar die beelden en de ruimte verandert
totaal.” Voor
Schepens aan de Academie voor Beeldende Kunst in Enschede zijn opleiding
begon, was hij actief en intensief bij het bewegingstheater betrokken. Hij
vindt improviseren vanuit het lichaam ‘het mooist’. Vanaf 1989 is hij
professioneel beeldend kunstenaar. “Ik deed de ontdekking dat vrijwel niemand
in Nederland ruimtelijk werk maakte dat vanuit het menselijk lichaam was gedacht.
Een andere overweging om deze richting in te slaan, was dat ik me realiseerde
dat een theaterstuk tijdelijk is. En dat je bij het beelden maken
tijdelijkheid koppelt aan de eeuwigheid.” Het
is vooral de relatie lichaam tot ruimte die Schepens fascineert. Hij
verklaart: “Het is een wonderlijke gedachte, maar iedereen die in een ruimte
verblijft, reageert erop en laat zich eigenlijk door die ruimte voortbewegen.
Dat principe geldt ook voor openbare ruimten. Daarom is niet alleen de inhoud
van een beeld dat daarin geplaatst wordt belangrijk, ook het formaat. Dictators
weten het wel: plaats een boven de kijker uittorend beeld en je veroorzaakt
een akelig gevoel van nietigheid.
Eigenlijk maak ik alleen maar beelden van net 40 cm hoog. Daarbij wil
ik zo zuinig mogelijk met mijn tijd en energie omgaan, en houd ik niet van
verspilling van materiaal. Ik wil ook dat elk beeld anders is, dwing mezelf
steeds opnieuw te beginnen. Zo houd ik mijn werk levend en mezelf in leven.
Theo Schepens (1961)
Darwinpark (t.o. de Koopvaardijstraat), Zaandam Foto’s: augustus 2013
Beelden regio’s Zaanstreek en Waterland |
