Zaanstreek

Elisabeth

Torso door Jan Timmer, 1970 (geplaatst 1995)

Mentale weergave

Over het geven van een titel aan zijn beelden zegt de kunstenaar: “Dat is erg moeilijk voor mij, want eerst komt het idee en de vorm en daarna pas de benoeming.” En over het ontstaan van een beeld: “Het gevormde beeld is een gedachte, een mentale weergave van een gebeurtenis, van een idee of gevoel. Het is soms abstract en soms realistisch.”

Het werk in Oostzaan heeft de titel ‘Torso’, maar het beeld -of een ander afgietsel- in 1991 (nog) in de collectie van de kunstenaar heet ‘Elisabeth’.

Beweging en bewogenheid

Beweging is voor Timmer het meest boeiende in het leven; zonder beweging geen leven, vindt hij. In 1978 zei de beeldhouwer over de oorsprong van een beweging: “Deze begint -voor wat de met hersens uitgeruste wezens betreft- in de onvoorstelbare sterke krachtbron van het denk- en gevoelscentrum.”

In het boek ‘De torso in Nederland’ (1991) zegt Timmer dat zijn inspiratiebron ‘een normaal menselijke bewogenheid’ is. “Ik ben in het totale leven geïntersseerd.” Hij probeert in zijn werk vorm en inhoud in balans te brengen, zoekend naar een evenwicht tussen het rationele en het gevoelsmatige. Hij wil in zijn beelden emotie zichtbaar maken door abstracte vormgeving. Met deze insteek is de torso een bijna vanzelfsprekend onderwerp.

Timmer: “De torso is plastisch gezien een vorm die bij uitstek geschikt is om te abstraheren en daarnaast biedt deze inhoudelijk tal van expressieve mogelijkheden.”

Creatie

Timmer: “Sculptuur brengt een idee, gedachte of gevoel tot uiting die door de beeldhouwer moeilijk te verwoorden was. Dit geldt voor meer vormen van kunst. Om te kunnen communiceren moet een vorm gekozen worden die voor een ander duidelijk te begrijpen is en waarmee het gevoel of de gedachte herkenbaar wordt. Geen woorden, maar beelden. We zijn maar al te bekend met de paradox dat wie het onzegbare uitspreekt zichzelf tegenspreekt en het onzegbare daarmee zijn kracht ontneemt. In dit spanningsveld – tussen woord en beeld – beweegt zich de creatie. Dit proces is het enige dat blijft boeien, zeker in de beeldhouwkunst.”